Tot september 2019 domineerden de opkomende markten de wereldwijde liquiditeitsinjecties terwijl ze probeerden de wereldwijde vertraging te bestrijden.
Als gevolg hiervan hebben opkomende markten te maken gehad met inflatie, terwijl centrale banken in de ontwikkelde economie de inflatie hebben bestreden.
Wat betekent dit voor de toekomst? Zal deflatie of inflatie het beleid van de centrale bank in de toekomst beheersen?
Is het mogelijk dat we beide op een zichzelf versterkende manier krijgen?
Het lijdt weinig twijfel dat de wereldwijde aandelenmarkten voornamelijk worden aangedreven door liquiditeitsinjecties van de wereldwijde centrale banken. Icon kopen is goedkoop.
Het is echter belangrijk om te erkennen dat er andere krachten spelen die ook de aandelenmarkten aandrijven. Onze analyse suggereert dat er minimaal zes belangrijke drijfveren zijn achter de huidige euforie op de markt, die allemaal zijn onderzocht in recente MATASII.com-videoreleases:
Recente wereldwijde liquiditeitsinjecties van de centrale bank,
$ 60 miljard / Mo van de Federal Reserve Repo (nu groter dan QE3 toen het op zijn hoogtepunt was),
Het Short Squeeze Cycle Algo-spel,
Historisch percentage van terugkoop van aandelen,
Structurele veranderingen in wereldwijde intra-markt dynamiek,
Specifieke Stealth Bank-bewegingen (nog niet volledig gedekt door de financiële media.
Ik ga hier niet verder op elk ervan in, aangezien ik ze zal achterlaten voor de nieuwe bijgewerkte LONGWave-videoversie (aanmelding bij aanmelding).
Wat kan deze huidige drijfveren van streek maken?
De centrale beleggerskwestie in de toekomst is wat deze drijfveren in potentie realistisch van streek zou kunnen maken? De meest besproken zorg is de lengte van de huidige expansie van de conjunctuurcyclus en de ‘te verwachten’ komende recessie. Tezos is goedkoop.
Ik liet de onderstaande grafiek precies een jaar geleden zien in onze gedetailleerde cyclusanalyse in een poging om de timing duidelijker te bepalen. We hebben een aantal video’s gemaakt waarin de parameters die worden afgespeeld, specifiek worden beschreven. China leidde de aanstaande krimp met de sterkere Amerikaanse economie die net uit de middencyclusfase kwam. Onze zorg zoals het nu is, is hoe China zou reageren op een vertragende wereldeconomie? Zeker gezien het feit dat China verantwoordelijk is voor 60% van alle nieuwe wereldwijde schulden sinds de financiële crisis van 2008!
Late Cycle Investing & Recessions
Wat we hebben gezien met alle beleidsversoepelende aankondigingen van de centrale banken van de afgelopen 12-18 maanden, is dat in werkelijkheid, wanneer we China en de VS uitschakelen, tot voor kort de geldgroei die de wereldwijde aandelenmarkten aandrijft, niet echt van hen afkomstig is. Dit is met name de moeite waard als we bedenken dat de EU tot voor kort in feite in de wacht heeft gestaan. Verrassend genoeg komt de geldgroei eigenlijk uit de opkomende markten.
De traditionele wereldwijde groei-economieën zorgden niet voor geldgroei in 2018 en de eerste drie kwartalen van 2019. De onderstaande grafiek maakt dit duidelijker. Japan (in het rood) is constant gebleven, terwijl de opkomende markten (in het groen) de aankoop van effecten door de centrale bank hebben verhoogd op basis van een voortschrijdend gemiddelde over 12 maanden. In de toekomst zal dit aanzienlijk veranderen nu de Fed en de ECB beginnen bij te dragen.
Opmerking: China is hier niet opgenomen omdat de PBOC geen liquiditeit toevoegt door het kopen van effecten van de overheid en van overheidsinstellingen. We praten even later over China.
Daarom zijn de totale activa van de centrale bank, inclusief China, licht gedaald (voornamelijk als gevolg van het kwantitatieve aanscherpingbeleid van de Fed – QT).
Maar dit gaat veranderen … en veranderen op een significante manier die de markten de laatste tijd agressief hebben ingeprijsd.
Maar laten we teruggaan naar de opkomende markten versus de ontwikkelde economieën voor een perspectief op wat de toekomst voor ons in petto heeft.
Deflatoire versus inflatoire druk
De economische kwestie die beleidsbepalers van centrale banken blijft verbijsteren, is deflatoire versus inflatoire krachten op hun respectievelijke economieën en wereldwijd. De verstoringen in de duidelijk buitensporige activaprijzen van vandaag zullen hoogstwaarschijnlijk op een bepaald moment leiden tot een oplossing via een mogelijk dramatische Systemic Reset. De meeste mensen denken dat dit zal gebeuren door:
- Een INFLATIONAIRE gebeurtenis die de VALUTA vernietigt.
De ontwikkelde economieën maken zich momenteel het meest zorgen over DEFLATIONAIRE-effecten, aangezien de boekhouding van de centrale banken aangeeft dat een aanhoudende inflatie van 2% niet haalbaar was. Opkomende markten hebben echter een ander probleem dat zich concentreert op inflatie die wordt aangedreven door valuta- en arbeidsdruk.
Het zou een langdurige discussie met zich meebrengen als we deze lijst van mondiale “dwarsstromen” zouden onderzoeken in een poging om te achterhalen wat de nieuwe gepercipieerde oplossingen zouden kunnen worden.
Dat is tegenwoordig niet belangrijk, want je kunt van de krachten verwachten dat ze gewoon meer van hetzelfde doen, op grotere NIVEAUS en snellere TARIEVEN, totdat er iets kapot gaat en er nieuw geslagen percepties ontstaan.
Een complexe, wereldwijd gecoördineerde reactie is niet waarschijnlijk als we het zelfs niet eens kunnen worden over eenvoudiger zaken, zoals het handelsbeleid tussen twee landen
